Reisverhalen: Heleen Akkerman

Een echte Engeland-fan zoals ik mag de Kanaaleilanden (bestaande uit de eilandjes Jersey, Guernsey, Sark, Herm en Alderney) natuurlijk niet overslaan, en dus greep ik de kans om deze bestemming zelf te kunnen ontdekken met beide handen aan. Het leuke is trouwens dat je vanaf eind april t/m eind juni 2019 ook vanaf “ons eigen” Eelde naar het eiland Guernsey kunt vliegen.

Wij vlogen, omdat de Eelde-vluchten nog niet gestart waren, met British Airways via Londen/Gatwick naar het eiland Jersey, waar we 3 dagen zouden blijven. We hebben gedurende ons verblijf op Jersey overnacht in hotel Pontac House in St. Clement, op een steenworp afstand van de hoofdstad St. Helier.

Na een goede nachtrust gingen we de volgende ochtend onze huurauto ophalen: er was een kekke Fiat 500 voor ons geregeld en daar mochten we een dag lang het eiland mee onveilig maken! Een groter type auto is echt niet nodig want de weggetjes op Jersey zijn smal en hoge snelheden zijn niet eens mogelijk (ter illustratie: harder dan 60km per uur zul je niet of nauwelijks gaan!) maar waarom zou je ook? Er valt zoveel moois te zien dat je daar het beste in een rustig tempo kunt rondrijden. En aan het links rijden ben je vrijwel meteen gewend!

Op onze kaart stippelden we een route uit die ons o.a. langs een aantal mooie uitkijkpunten aan de kust voerde, en natuurlijk doken we ook af en toe de binnenlanden in. Via smalle weggetjes met overal een overdaad aan bloeiende bloemen in de bermen reden we langs slaperige dorpjes, cottages en boerderijen. Uiteraard bezochten we een aantal hotels, maar ook brachten we een bezoek aan het mooie Durrell Wildlife Park, keken we onze ogen uit bij het prachtige Devil’s Hole en brachten we, na de lunch in een eeuwenoude inn, een bezoekje aan de vuurtoren La Corbière. Aan het einde van deze leuke middag leverden we de huurauto weer in en keerden we terug naar ons hotel.

De laatste ochtend van ons verblijf op Jersey brachten we door in de hoofdstad St. Helier. Het verkeer is hier toch wel wat drukker dan elders op het eiland, maar de compacte binnenstad is erg sfeervol en heeft gezellige straatjes met een leuk en afwisselend aanbod van winkels en restaurantjes. In de zon en uit de wind genoten we van een hapje en een drankje voor we aan boord gingen van de ferry die ons in ongeveer een uur naar Guernsey zou varen.

Hoewel er een stevig briesje stond besloten we in eerste instantie lekker op het dek te gaan zitten in de zon. Toen er echter toch een bui overkwam gingen we maar naar binnen, we hadden comfortabele businessclass stoelen dus we zaten heerlijk warm en droog.

We kwamen aan in de haven van het schilderachtige St. Peter Port, dit is de hoofdstad van Guernsey. Hier stond een bus voor ons klaar en we maakten een korte kennismakingsrit over het eiland. Het viel me op dat Guernsey veel Engelser aandoet dan Jersey, waar de sfeer eerder Frans is. Groene heuvels, boerderijtjes, cottages, het zag er allemaal heel lieflijk uit. We brachten een bezoekje aan The Little Chapel, een klein kerkje (nog geen 3 bij 5m!) dat gemaakt is van scherven Wedgewood-porselein. Zal een echt monnikenwerk geweest zijn om dit zo mooi te maken!

Guernsey speelt de hoofdrol in een beroemd boek, inmiddels ook verfilmd: “The Guernsey Literary and Potato Peel Pie Society”, over het leven van de bewoners van het eiland tijdens de Duitse bezetting in de Tweede Wereldoorlog. We maakten deze avond een uitstapje dat geïnspireerd is op dit verhaal: de Pork, Walk & Talk-tour. Onder leiding van een gids gingen we op pad en namen onder andere een kijkje op een varkensboerderij, waar een aantal varkens rondscharrelden met hun schattige biggetjes. De gids vertelde ons over hoe de bevolking tijdens de Duitse bezetting wist te overleven door stiekem varkens te slachten, daar konden dan weer heel wat mensen van leven. Via prachtige laantjes met bermen vol bloeiende bloemen kwamen we uit op een prachtig breed strand. Het was eb en de bootjes lagen in het zand te wachten op het tij. In een hotel gelegen op een rots boven zee kregen we een proeverijtje voorgezet van allerlei soorten (varkens-)worst, gevolgd door een stoofpotje. Dat ging er wel in na zo’n uitgebreide wandeling!

Aan het einde van de avond namen we onze intrek in hotel Hougue du Pommier, een uiterst comfortabel en modern hotel (in een cottage-style gebouw) in het noorden van het eiland, op loopafstand van de kust.

De volgende ochtend namen we een stevig Engels ontbijt. Een goede bodem was wel nodig want we gingen opnieuw de zee op: met een kleine boot zetten we koers naar het kleine eilandje Sark. Het bleef droog tijdens de 40 minuten durende overtocht en we konden dus lekker op het dek in het zonnetje zitten. Omdat er geen gemotoriseerd verkeer op Sark is (met uitzondering van trekkers) werden we per trekker met kar vervoerd naar het kleine dorpje, ca. 1500m heuvelopwaarts het land in. Verder verplaats je je op Sark te voet of per fiets.

Een gids nam ons verder mee op sleeptouw. Samen met haar liepen we een prachtige route langs de kust en zagen prachtige kliffen, goudgele strandjes, helderblauw water en weer overal bloeiende bloemen. Het uitzicht bij het beroemde La Coupée was adembenemend. La Coupee is kortgezegd de landbrug die Sark met het schiereiland Little Sark verbindt. Je moet hier geen hoogtevrees hebben! We mochten niet te dicht bij de rand van het klif komen, want de wind was inmiddels flink aangetrokken en de gids was bang dat we over de rand zouden waaien! Na een heerlijke lunch met sandwiches en chips wandelden we langzaam terug naar de haven waar we weer aan boord van de “Sark Belle” stapten, die ons terug bracht naar Guernsey. Vanwege de stormachtige wind was dit wel een tochtje met behoorlijk wat deining. Het water sloeg regelmatig flink over het dek waardoor we binnen moesten zitten. Een beetje dizzy zetten we die avond weer voet aan wal.

De laatste volledige dag op Guernsey hebben we besteed aan het bezoeken van hotels, van zeer eenvoudig tot prachtige luxe-hotels. Ook konden we nog even de gezellige straatjes van St. Peter Port in en hebben we lekker geluncht in een pub. Het was stormachtig en buiig, alle ferries waren uit de vaart gehaald.

‘s Avonds waren we uitgenodigd in hotel Saints Bay, voor een kookworkshop door topchef Ashraf Elsergany. Hij liet ons zien en proeven hoe hij knapperig stokbrood bakte, hoe je een kip fileert, hoe je verse kreeft bereidt (helaas was deze kreeft zelfs zo vers dat hij ter plaatse voor onze ogen van het leven beroofd werd