Reisverslag Canada vakantiebestemming | Klooster Reizen Reisburo BV

Reisverslag klanten van Dooren: Cruise Vancouver - Alaska (september 2014)

Canada

Meneer en mevrouw van Dooren hebben een geweldige cruise gemaakt van Vancouver naar Alaska. Hiervan hebben zij een uitgebreid verslag geschreven en daarbij mooie foto's toegevoegd. Veel leesplezier gewenst!

DONDERDAG 18 SEPTEMBER 2014
Na lange maanden van voorbereiding en voorpret is het dan eindelijk zover: vandaag vertrekken we met KLM richting Vancouver. Het is een vlucht van bijna 10 uur maar de tijd vliegt voorbij. Om 13.00 uur plaatselijke tijd zetten we voet op Canadese bodem: het vliegveld van Vancouver. In de aankomsthal worden we opgewacht door een chauffeur van Silverjet , die al een bord in de lucht houdt met onze namen. De chauffeur is erg vriendelijk, neemt onze koffers over en we volgen hem naar onze auto. Nou ja, auto…..buiten staat er een prachtige limousine te wachten! Daar zit je dan in je spijkerbroek! De chauffeur behandelt ons als celebraties en biedt ons zelfs wat te drinken aan. Terwijl hij handig door het nogal chaotische verkeer van Vancouver manoeuvreert, leren en zien we binnen mum van tijd veel van Vancouver. Het is een drukke stad en iedereen lijkt kriskras door elkaar te rijden, en toch zit er schijnbaar op een bepaalde manier structuur in. Het is een plezier om door hem rondgereden te worden. Moe van de lange vliegreis en de indrukwekkende autorit zet hij ons af bij het Waterfront Hotel middenin het centrum van Vancouver, schuin tegenover de Cruiseterminal. Hij doet onze deuren open en we worden heel chique uit de auto geholpen. We mogen niets zelf doen, er staat al een piccolo op ons te wachten en onze koffers worden door hem op een gouden trolley getild. Nu voelen we ons echt VIPS! Bij onze cruise hebben we 2 overnachtingen geboekt in dit hotel. Eén overnachting in het land van afvaart is verplicht i.v.m. vertraging enz. En op aanraden van Klooster Reizen Stadskanaal en via Silverjet hebben we er een tweede nacht bijgeboekt. Als we op onze kamer komen, op de 16e verdieping van dit prachtige hotel is het uitzicht adembenemend. De vele auto’s in de straat lijken nu mieren geworden, zo hoog zitten we. Het is nog maar 14.00 uur maar door het lange vliegen hebben we het gevoel dat het midden in de nacht is. Het is buiten ook schemerig: het schijnt hier al weken erg bewolkt en regenachtig te zijn. We pakken het hoognodige uit en besluiten eerst op zoek te gaan naar een restaurantje om even wat te eten en vooral om even alles op ons in te laten werken. We hoeven niet ver te zoeken: onder ons hotel is een soort klein winkelcentrum waar zo’n beetje alle bekende ketens zitten: van Starbucks tot
Mc Donalds en van Subway tot Chinese afhaalrestaurantjes. We hebben wel trek maar zijn behoorlijk moe en al snel zoeken we onze kamer weer op waar we in het zachte dons duiken om van een heerlijke nachtrust te genieten.

VRIJDAG 19 SEPTEMBER 2014
Na een goede nachtrust en een uitgebreid ontbijtbuffet lopen we naar de aanlegkade waar vanmorgen om 07.00 uur de MS Zaandam (Holland America Line) is aangemeerd. Het is heel leuk om het allemaal van zo dichtbij te zien. Er zijn passagiers aan het ontschepen maar ondertussen staat de vracht al klaar die weer aan boord moet. Het is een en al bedrijvigheid en we kunnen het niet bevatten dat we hier morgen zelf aan boord zullen gaan van de MS Zuiderdam (Holland America Line). Met moeite maken we ons los van dit drukke maar zeer gestructureerde schouwspel en vertrekken we lopend richting Stanley Park, wat vanaf de kade al bijna te zien is aan de overkant. Er rijden pendels en een soort trams heen en weer tussen het centrum en Stanley Park maar we besluiten om er lopend heen te gaan. Het is al wat minder bewolkt dan gisteren en het regent, maar dat weerhoudt ons niet van deze stevige wandeling van bijna anderhalf uur. Er is ook genoeg te zien onderweg. Terwijl we over een soort promenade lopen die langs de havenkom ligt, zien we af en toe een zeehond opduiken. Watervliegtuigjes vliegen voortdurend heen en weer en het is een prachtig gezicht om ze te zien landen en opstijgen vanuit het water. Al lopend wordt het droog en begint de lucht wat op te klaren, er breekt zelfs een waterig zonnetje door. Voordat we het weten zijn we in Stanley Park waar de totempalen de sfeer van vroeger uitademen .

In Stanley Park maken we nog een prachtige wandeling. het is adembenemend stil in Stanley Park, ondanks de bezoekers. Immens hoge bomen, al eeuwenoud kijken ons zwijgend na. Omdat het ineens prachtig weer wordt, besluiten we om ook weer lopend terug te gaan naar het hotel. We verlaten het stille park en mengen ons in het drukke stadsverkeer, op nog geen steenworp afstand van deze stille plek. Stanley Park lijkt wel een ander stukje wereld, niet te geloven dat het middenin zo’n druk centrum ligt. Via de bekende Robsonstreet lopen we terug naar het hotel. We herkennen een aantal straatjes waar we met de limousine doorheen zijn gereden. Leuk om er geweest te zijn, maar we hebben toch wat last van een jetlag en besluiten de rust van het hotel op te zoeken. Het uitzicht vanuit onze kamer is totaal anders dan gisteren nu het zonnetje schijnt. Gisteren konden we nauwelijks de wolkenkrabbers aan de overkant zien en nu zien we zelfs de bovenste verdiepingen daarvan. Er duiken ineens prachtige kerken en oude gebouwen op uit de mist. We kunnen het om 16.30 uur toch niet laten om de MS Zaandam uit te zwaaien. Met veel getoeter en zwaaiende mensen zien we de MS Zaandam langzaam aan de horizon verdwijnen. Het wordt nu toch wel allemaal wat echter en ook de kriebels nemen toe!
TIP: Zorg dat je twee dagen voor vertrek van de MS Zuiderdam in Vancouver bent. Er is zoveel moois te zien en te ontdekken in Vancouver, dat het jammer is om dit niet te benutten.

ZATERDAG 20 SEPTEMBER 2014
Vandaag gaat het dan echt gebeuren! Als we om 6.00 uur opstaan en even later naar de ontbijtzaal gaan, lopen we eerst de kade op en is de MS Zuiderdam al in zicht. We blijven wachten tot de MS Zuiderdam is aangemeerd en hetzelfde spektakel als de dag ervoor weer begint. We genieten van het ontbijtbuffet en als we weer in de kamer komen, komt de piccolo al onze koffers ophalen. Hier hebben we geen omkijken meer naar tot we aan boord van de MS Zuiderdam zijn! Heerlijk, dat is pas onbezorgd op vakantie gaan!
Om half tien gaan we naar de Cruiseterminal en begeven we ons onder de stroom van mensen. Ondertussen is ook de Corel Princess aangemeerd en is het een mierenhoop van passagiers die net aankomen en die gaan vertrekken, maar alles is goed geregeld. Je kunt zien dat dit dagelijkse kost is voor de Canadezen. Zo strak als het allemaal gaat langs de douane en paspoortcontrole op Schiphol, zoveel meer ongedwongen is het hier. Alles verloopt soepel en twee uurtjes later gaan we dan daadwerkelijk aan boord van de MS Zuiderdam, ons avontuur in Alaska tegemoet!

Aan boord worden we overweldigd door de pracht en praal om ons heen. De bemanning is erg vriendelijk en behulpzaam. We verkennen onze hut en hier worden later ook netjes alle koffers bezorgd. Als we uit ons raam kijken hebben we een mooi zicht op de terminal en zien we nog heel wat passagiers die nog aan het inschepen zijn. Een gevoel van intens genieten vervult ons: eindelijk is het zover. Het is geen droom meer, maar nu echte werkelijkheid! Als we een beetje wegwijs zijn gemaakt door Aziz gaan we naar het Lidodek en doen ons tegoed aan een fantastische lunch. Het is echt een warm welkom! Na de lunch gaan we naar het Atrium waar Lance de Cruisedirector ons alles vertelt over de cruise naar Alaska. Hij is expert en weet alles over Alaska te vertellen. Hij praat echt heel gepassioneerd over Alaska. Ook geeft hij alle ruimte om vragen te stellen.
TIP: Het is aan te bevelen om deze lezing bij te wonen. Veel informatie over de excursies maar ook over het klimaat, de bevolking enz.

Als iedereen is ingescheept, gaat de scheepshoorn en moeten we ons aan dek melden voor de ‘fire-drill’. We hopen het niet nodig te hebben, maar toch handig dat we weten wat we moeten doen als het wel nodig mocht zijn. De Corel Princess is net voor ons vertrokken en daarom is het nog gezellig druk op de kade. Met veel zwaaiende mensen aan dek en op de kade, maken ook wij ons met veel getoeter los van het vaste land, en gaan we het grote avontuur tegemoet! Het is prachtig om onder de Lion Gate Bridge door te varen en het ruime sop te kiezen! We genieten van het prachtige uitzicht op de voorboeg, onder de stralen van een heerlijk zonnetje.

Vanavond genieten we van een heerlijk dinerbuffet en als we weer in onze hut komen, heeft Aziz onze hut al klaargemaakt voor de nacht: sfeerlampjes aan, gordijnen dicht en een handdoek in de vorm van een hond ligt op ons bed. We maken ons klaar voor de eerste nacht aan boord.

ZONDAG 21 SEPTEMBER 2014
We hebben gisteravond Vancouver achter ons gelaten en varen vandaag via Tracy Arms naar Alaska. Na een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet gaan we naar het kraaiennest waar we een prachtig uitzicht hebben op de zee. Tot onze verrassing duikt er al vrij snel een bruinvis op. Ook zwemt er een schol dolfijnen mee langszij. Zo dat hebben we alvast te pakken! Wat is de zee wijds en groot, en zo helder! Deze dag brengen we door op zee en we verkennen op ons gemak het hele schip. We genieten van het prachtige uitzicht, van de zilte zeelucht en waaien af en toe op het dek lekker uit. Het is maar goed dat we het fototoestel en de videocamera binnen handbereik hebben, want aan stuurboord zien we plotseling de eerste waterfonteinen. Het is slechts een klein voorproefje van wat we daarna te zien krijgen. We zien een schol dolfijnen en achter elkaar komen de bultruggen omhoog, het gaat te snel om op camera vast te kunnen leggen. De waterfonteinen zijn werkelijk adembenemend om te zien, en ook de staarten van de bultruggen die af en toe boven water komen zijn prachtig. Ook aan stuurboordzijde is er van alles te zien. We lopen op het dek heen en weer, bang om ook maar iets te missen. Het is maar zeven graden en staan zonder jas op het dek maar deze adembenemende ervaring doet ons de kou vergeten! Als uiteindelijk de laatste bultruggen uit het zicht verdwijnen gaan we het schip uitgebreid verkennen. Aan boord is juist op een cruisedag van alles te doen en we vervelen ons dan ook geen ogenblik. Er is zelfs een bierproeverij van bieren uit Alaska en ook gaan we naar het Atrium waar we een leuke lezing krijgen over ‘shop till you drop in Alaska’. En dat op de Amerikaanse manier, dus dat is al een feestje op zich. Aan het eind van de middag wacht ons nog een heerlijke high tea! Vanavond eten we in de “Pennacle Grill” en het is formeel vanavond. Ondanks dat het niet verplicht is om aan de formele avonden mee te doen, lijkt het ons erg leuk om een keertje mee te maken. We gaan allebei op chique en eten ook chique. Super leuk om mee te maken, maar we geven de voorkeur aan het Lidodek (buffetrestaurant) waar je gewoon casual gekleed mag gaan. Een spijkerbroek zit toch heel wat lekkerder als chique kleding!

MAANDAG 22 SEPTEMBER 2014
Deze nacht kunnen we niet slapen, waarschijnlijk vanwege de vele indrukken. We hebben het gordijn opengelaten en middenin de nacht worden we gepasseerd door een ander cruiseschip, de MS Prinsendam. Ook vliegen er een tijd lang 3 zeemeeuwen met ons mee, die er betoverend uitzien door de verlichting van het schip. Zelfs ’s nachts is er dus nog entertainment! In de vroege ochtend is het al gezellig druk in het Lido buffetrestaurant waar we zelf een heerlijk ontbijt kunnen samenstellen.

Rond tien uur meren we aan in Juneau. De MS Zuiderdam is ons voorgegaan en heet ons al van harte welkom in de haven van Juneau.

Het ontschepen gaat heel ordelijk en voor we het weten stappen we de kade op. Hier staan de bussen van de excursies al klaar en op de pier worden we allemaal opgewacht door onze excursieleiders. Wij hebben gekozen voor de excursie: 'Fotosafari, Whalewatching en Mendenhall Glacier'. Carol is onze excursieleidster en we stappen bij haar in de bus. We hebben een klein gezellig gezelschap van 16 deelnemers. Onderweg naar de jachthaven geeft Carol al wat informatie en tips over de instellingen van onze camera’s. Het busje zet ons af bij de jachthaven, waar we aan boord gaan van 'The Voyager', een soort dichte speedboot. Kapitein Jim staat ons al op te wachten. Voordat de trossen worden losgegooid krijgen we een routine-instructie over het gebruik van zwemvesten en ook krijgen we weer handige tips over onze camera’s. Carol heeft voor iedereen tijd en aandacht en binnen mum van tijd staat ieders camera goed afgesteld en speuren onze ogen het water af, op zoek naar walvissen. We hoeven niet lang te wachten. Al na een minuut of tien zien we in de verte al de eerste spuiters. Het regent en het is somber buiten maar alleen al het zien van de eerste spuiters maakt dat we de regen vergeten. Alle ramen van de boot kunnen open maar we mogen ook buiten op de boeg staan. Doordat we met een klein gezelschap zijn, kan iedereen bij een open raam staan of op de voorboeg en hebben we allemaal een prachtig uitzicht. Kapitein Jim manoeuvreert handig tussen de bultruggen door. Hij weet dat als je een spuiter ziet, dat de bultrug dan na ongeveer 3 minuten boven zal komen, een paar honderd meter verderop. Het is adembenemend.

Het is koud maar dat maakt juist dat we ons één voelen met de natuur. Het lijkt wel of alle bultruggen zich hebben verzameld en speciaal voor ons dit spektakel opvoeren. Er zijn nog meer kleine bootjes in onze omgeving en toch hebben we het idee dat we een privévoorstelling bekijken. Er worden prachtige foto’s gemaakt, opnames gemaakt met videocamera’s en de ooohhhhh’s en aaahhhh’s klinken als er een weer een imposante bultrug vlakbij ons bootje naar boven komt. Ondertussen is het droog en breekt de lucht een klein beetje open. Het eerste beetje zonlicht in de afgelopen weken voor de bewoners van Alaska. Al wekenlang is het hier somber geweest en heeft het aanhoudend geregend. Omdat we één van de laatste cruiseschepen van dit seizoen zijn, heeft Carol een verrassing voor ons: stukjes gedroogde zalm. Elk jaar wordt hier een kampioenschap gehouden van de lekkerste gerookte zalm. Wij mogen de zalm van haar moeder proeven, de winnaar van dit jaar! Erg lekker en ook wel even leuk om dit zomaar te mogen proeven. Maar ook kapitein Jim heeft een verrassing voor ons: we laten de andere bootjes achter ons en varen het open water op. Voor ons doemt een klein eilandje op. Uit de verte horen we de zeeleeuwen al die daar met honderden zitten. Kapitein Jim mindert vaart en we zijn getuigen van een prachtig spektakel. Gebrul van honderden zeeleeuwen en zo dichtbij. Niet achter tralies zoals in een dierentuin of dolfinarium maar middenin het open water. Het is duidelijk te merken dat dit echt een ‘extra treatment’ is: de zeeleeuwen zijn er niet aan gewend dat ze bezocht worden door mensen. Eerst keken zij vanuit de verte nieuwsgierig toe maar nu we rakelings lang het eilandje varen, beschermen de grote stoere mannen hun wijfjes en kalfjes door massaal het water in te gaan en als een soort kring een bescherming rondom het eilandje te maken. We voelen ons zeer vereerd door dit special treatment.

Eenmaal terug in de jachthaven van Juneau nemen we afscheid van Carol en kapitein Jim en
neemt Jaimy ons mee naar de voet van de Mendenhall Gletsjer. Hiervoor maken we eerst een flinke wandeling door het rainforest en zien we berensporen en cirkelen er arenden boven ons. Het is ondertussen al schemerig en daardoor ligt de Mendenhall Gletsjer er sprookjesachtig bij.

Als we weer bij de haven aankomen zien we de Zuiderdam weer liggen. Heel raar, maar na twee dagen voelt dit echt al als thuis! Aan boord komen we tijdens een heerlijk buffet bij van deze enerverende, prachtige dag!

TIP: er zijn diverse excursies te boeken voor whale-watching. Een echte aanrader is de excursie: 'fotosafari, whalewatching en Mendenhall Glacier'. Tijdens de excursie hebben wij zoveel geleerd van onze deskundige gids over het instellen van de camera om de walvissen vast te kunnen leggen, dat wij daar de rest van de cruise ook nog plezier van hadden! Dit gaf echt een meerwaarde aan de excursie en de beleving van de walvissen!

DINSDAG 23 SEPTEMBER 2014
Als we wakker worden zijn we ondertussen aangemeerd in Skagway. Grappig: toen we gingen slapen, voeren we nog op volle zee en was het stikdonker. Nu is het licht geworden en is het een en al bedrijvigheid in de haven van Skagway. De prachtige heuvels liggen er nog een beetje slaperig bij maar het belooft een mooie dag te worden! Tijdens het ontbijtbuffet kijken we uit op de kade en we kunnen zelf ook eigenlijk niet wachten om van boord te gaan. Wij gaan vanmiddag pas een excursie doen en dat geeft ons vanmorgen de tijd om zelf Skagway te verkennen. We wanen ons een eeuw terug in de tijd. We hebben het gevoel dat we elk moment dr. Quinn tegen kunnen komen. Het is een ouderwets stadje dat rust uitstraalt.
Een gezellige winkelstraat met natuurlijk souvenirs verraadt dat men hier afhankelijk is van de cruiseschepen die hier aanmeren.

Er rijden hier nauwelijks auto’s. Men is hier afhankelijk van watervliegtuigjes en de trein, de Yukon White Pass Railroad. Een Charles Dickens stijl kennen wij in Nederland eigenlijk op de kerstmarkten, maar hier is dit alledaags. Er rijden nog koetsen, en de plaatselijke bevolking in klederdracht van toen leiden de nieuwsgierige toeristen rond. Ook beroemd is hier de Red Union Salon. De inwoners van Skagway maken zich al op voor de winter die binnen nu eeen maand zal invallen. Sommige huizen zijn al verlaten en de winkels houden uitverkoop voor de laatste toeristen. Als de winter invalt, is Skagway volledig geïsoleerd. Wegen zijn dan niet meer begaanbaar, de rivieren en haven zijn dichtgevroren en is Skagway alleen nog te bereiken per watervliegtuig, waar men in de winter liever niet mee vliegt. Daarom wonen de inwoners van Skagway alleen 's zomers hier en vertrekken ze – als het laatste cruiseschip eind september de haven verlaat – richting de grote steden om de winter door te komen.

Wat ons opvalt is dat het voor de bevolking in Alaska ongewoon is om Nederlanders te treffen. Amerikanen zijn ze natuurlijk gewend, net zoals Engelsen en Australiërs, of 'Kiwi’s' zoals ze hier genoemd worden. Als ze ons vragen uit welk land we komen, zijn de Alaskanen verrast dat we helemaal vanuit Nederland zijn gekomen om Alaska te bezoeken. Als we teruglopen door de winkelstraat, ligt recht voor ons al de Zuiderdam. Zij torent boven de winkeltjes en huizen uit, als een soort van flatgebouw. Wij gaan vandaag met wederom een klein gezelschap op excursie, dit keer naar Glacier Point. Eerst gaan we aan boord van ‘The Seeker’, ook dit is een speedboot. Kapitien Steve en Ranger Lee vertellen ons aan boord alles over de natuur en het klimaat en af en toe legt Kapitein Steve de boot stil om foto’s te kunnen nemen van o.a. indrukwekkende watervallen. Na een boottocht van een klein uurtje zetten we weer voet aan wal, op een eiland. Hier worden we opgewacht door 2 gidsen die ons met een busje door dit regenwoud zullen loodsen. Eerst krijgen we in de openlucht nog een lunch. Hier kun je geen papiertje laten liggen of knoeien met de mosterd, want daar komen de beren op af. Een aluminium picknicktafel die totaal is verbogen door het gewicht van een beer, is een stille getuige. De tanden van de beer staan in het ijzeren frame. Het is maar een klein stukje rijden naar een soort van schuur. Hier hangen waterdichte jassen, overalls en laarzen die we aan mogen trekken voordat we lopend onze weg vervolgen naar de kajak. Tijdens deze wandeling van een kwartier zijn we ons maar al te goed bewust van de aanwezigheid van beren. Zij laten zich gelukkig niet zien maar het is belangrijk om goed bij elkaar te blijven. Af en toe voelen we ons toch bespied. Er liggen 2 grote kajakken op ons te wachten. De groep wordt verdeeld in 2 groepjes en in beide kajaks gaat een gids mee.
Het eerste halfuurtje peddelen we, maar al snel verklapt de gids dat er ook een fluistermotor is en kunnen we de peddels laten rusten. Het peddelen op zich is erg leuk en een unieke belevenis maar om echt op te kunnen gaan in prachtige natuurschoon is het fijn dat de gids de fluistermotor aanzet en wij niets anders te hoeven doen dan te genieten.

(Foto vanuit de kajak genomen, Glacier Point)

Af en toe vertelt hij wat, maar heel vaak vallen er ook stiltes, alsof het is afgesproken. De stiltes zijn zo sereen, zo diep. Iedereen is diep onder de indruk van deze gletsjer. De zon schijnt uitbundig en dat geeft dat de gletsjer bijna diep blauw is. Het is niet te bevatten dat we in een kajak op nog geen 50 meter afstand van de gletsjer zijn. Alsof we het ijs kunnen aanraken…..Met recht het topje van de ijsberg: je kunt je gewoon niet indenken dat onder dit topje van de ijsberg die toch wel zo’n 1200 meter hoog is, nog zo’n gigantische berg ligt onder het water. Het water is stil, rimpelloos en helder en net tegen het vriespunt aan. Boven ons cirkelen twee arenden en hun jong. We leggen ze vast op camera. Wat een prachtig schouwspel om deze enorme vogels in vrijheid en in hun natuurlijke omgeving te zien vliegen! De lucht is strak blauw en daardoor kunnen we de arenden goed spotten, tegen de afspiegeling van de ruige rotswanden. En dan opnieuw een ‘special treatment’. De gidsen vertellen ons dat we bij uitzondering even aan land mogen. We kunnen niet op de gletsjer zelf komen. De sterke stroming is te gevaarlijk. Maar aan de zijkant van de gletsjer mogen we even uit de kajak en staan we letterlijk oog in oog met deze ijsmassa. De grond waar we op staan is ook eens bedekt geweest met ijs. Tot op 50 jaar geleden was het onmogelijk om hier met een boot of zelfs maar een kajak te komen; het was gewoon 1 grote ijsmassa. Door het opwarmen van de aarde, baant zich langzaam een rivier door deze gletsjers heen. We staan aan land en zijn allemaal overweldigd door deze unieke belevenis. Enkelen wagen zich zelfs naar de top. Maar ook hier beneden hebben we prachtig uitzicht op de gletsjer en de delta. We gaan weer stroomafwaarts. Nog even een moment van bezinning. De gids zet de motor uit en voor 5 minuten is het doodstil op het water. Er wordt niet gepraat, alleen maar genoten. Totaal onder de indruk van dit natuurschoon gaan we weer richting de oever, maken we weer dezelfde wandeling terug, ontdoen ons van de speciale kleding en brengt het busje ons weer terug naar The Seeker. Aan boord vertelt Lee dat hij ook zelf goud heeft gedolven in Yukon, in de Klondike. Hij laat ons een goudklompje zien. Echt gaaf om dit nu eens niet op tv te zien, maar zelf in handen te mogen hebben! Als we weer op vaste grond staan, komt de Yukon White Pass Railroad net fluitend voorbij. Zijn stoomfluit klinkt scherp door de hoge heuvels. Het maakt het plaatje van het goudzoekersavontuur helemaal compleet!

WOENSDAG 24 SEPTEMBER 2014
Vandaag een echte cruise dag. We zullen gaan naar Glacier Bay, wat toch ook wel bekend staat als hoogtepunt van een cruise naar Alaska. Er komen rangers aan boord die door de luidsprekers van alles vertellen over de gletsjers.

(Glacier Bay, Johns Hopkins Glacier)

Vanuit het Lido restaurant is uitzicht prachtig, maar de belevenis is toch pas echt compleet nu weer hier buiten op het dek staan. Het is imposant, als we door een straat van gletsjers drijven. We varen hier ook maar heel langzaam.

We passeren eerst de Johns Hopkins, een prachtige gletsjer. De toppen van de bergen zijn hier nog bruin en kaal. Als we even later bij de ‘Margerie’ aankomen worden we betoverd door de besneeuwde bergtoppen die hoog uittorenen boven deze muur van ijs.

Er worden veel foto’s genomen en op het dek is het dan ook gezellig druk. Iedereen wil vereeuwigd worden met als achtergrond de Margerie! Er wordt verse dampende erwtensoep rondgebracht op het dek, en hoe Hollands dat ook is: temidden van dit natuurschoon, van deze stille maar wondere wereld, lijkt Nederland zo ver weg! Het is zo onwezenlijk, alsof we in een sprookje zijn beland, en toch is het echt! De zuiderdam blijft hier nog een poosje stilliggen en samen met passagiers die we hebben lekker kennen tijdens 1 van de excursies lunchen we in het Lido buffet, met een prachtig uitzicht op de Margerie.
Als we terugblikken op deze indrukwekkende dag voelen we ons enorm dankbaar dat wij dit allemaal hebben mogen zien en vooral beleven de afgelopen dagen!

(Glacier Bay, De 'Margerie')

DONDERDAG 25 SEPTEMBER 2014
Met kriebels in mijn buik word ik wakker: vandaag is onze laatste excursiedag! En deze gaat heel bijzonder worden. Hier hebben we heel lang naar uitgekeken. Na het ontbijt haasten we ons naar het dek: de Zuiderdam loopt de haven van Ketchikan binnen. Hier zien we al uit de verte de woningen die als het ware uit het water worden getild: zij zijn op palen gebouwd boven het water. Ook zien we al enkele watervliegtuigjes en de kriebels nemen toe: wij gaan dit vanmiddag ook doen. Eerst gaan we nog even langs de winkeltjes en brengen we een bezoekje aan Creek Street, en klein knus straatje dat ook op het water is gebouwd. Het doet bijna aan als een prent van Anton Piek. De zalmen zwemmen in de kreek en ook de zeehonden zwemmen gewoon tussen de huizen door! Er zijn hier wat souvenirwinkeltjes, maar hier woont de lokale bevolking ook gewoon. Leuk om dit van dichtbij gezien te hebben!

(Een doorkijkje in Creek Street).

En dan is het zover en staat de bus klaar die ons naar de jachthaven brengt waar ons watervliegtuigje al op ons wacht. In de bezoekersruimte krijgen we eerst een korte instructie en dan gaan we aan boord. Onze piloot helpt de 5 passagiers aan boord. Iedereen zit bij een raampje, dus uitzicht gegarandeerd. We krijgen allemaal een koptelefoon op met zachte achtergrondmuziek om het gebrom van de motor te overstemmen. Het ‘taxiën’ op water voelt heel bijzonder en langzaam maar zeker maken we ons los van het water en vliegen we. Met een scherpe bocht gaan we steeds hoger en hoger en al snel laten we de haven en de bewoonde wereld achter ons. We vliegen – maar het voelt meer als zweven – in de 'Misty Fjords, die ook vandaag hun naam eer aan doen, maar dat is juist wat het ook een beetje magisch maakt. Af en toe vertelt de piloot iets maar zijn getrainde ogen speuren voortdurend door de fjorden en de hoge bergtoppen op zoek naar berggeiten, beren en rendieren. Als we ruim een half uur hebben gevlogen, landen we op een meer. Het water is rimpelloos en opnieuw worden we gepakt door de serene stilte. De deuren gaan open en wie wil, mag uitstappen en op de drijvers gaan staan. We zijn omringd door water- honderden meters diep; bergen en heuvels - honderden meters hoog en voelen ons klein temidden van zoveel grootsheid. Het is niet te omschrijven hoe overweldigend de bergen zijn als je in een vliegtuigje midden op een meer zit. Dit had wel uren mogen duren! Na deze prachtige pauze gaan we allemaal weer in de gordels en stijgen we op.

(Het kleine stipje in dit immense meer is een watervliegtuigje dat net voor ons geland is).

Als we de fjorden achter ons laten, zien we in de verte weer de Zuiderdam liggen. Bijzonder om haar eens van bovenaf te zien! Het is al schemerig als het busje ons weer naar de Zuiderdam brengt, waar we één van de laatsten zijn die aan boord gaan. De Zuiderdam gaat weer huiswaarts!

(De MS Zuiderdam ligt er prachtig bij, vanaf grote hoogte)

VRIJDAG 26 SEPTEMBER 2014
Vandaag de laatste volle dag aan boord van de Zuiderdam. Opnieuw een zeedag maar er zijn nog allerlei activiteiten waar we nog niet eerder aan zijn toegekomen, dus die doen we vandaag. We vergapen ons nog eenmaal aan de prachtige fjorden, een schol dolfijnen en een aantal zeeleeuwen. Een beetje weemoedig kijken we terug naar de afgelopen dagen: wat hebben we een hoop gezien maar vooral beleefd. Woorden schieten te kort om deze belevenissen en gevoelens onder woorden te brengen. Elk woord lijkt afbreuk te doen aan de intensheid van het genieten. Alaska is zo imponerend, zo stil, zo sereen. De bevolking staat zo dicht bij de natuur. Zij kennen geen stress van files of een snelle maatschappij die allerlei (sociale) druk en verplichtingen met zich meebrengt. Zij zijn één met de natuur, leven in de natuur maar ook met en van de natuur. Hun stress bestaat uit het feit of ze deze winter niet van de rest van de wereld geïsoleerd worden door extreme kou en zware sneeuwval. Of ze wel genoeg hout hebben gekapt om deze winter te stoken en of er nog een beer geschoten kan worden zodat ze vlees hebben deze winter. Zeker ook geen omstandigheden om jaloers op te zijn, maar het één zijn met de natuur dat heeft ons toch wel heel erg gepakt deze cruise. We genieten voor de laatste keer van een fantastisch diner. De bemanning doet er alles aan (trouwens de hele cruise) om het iedereen naar de zin te maken, maar vooral om je welkom te laten voelen. Zij behandelen iedereen gelijk: of je nou in een binnenhut of in een suite. Het is hen er alles aan geleden om de passagiers een geweldige vakantie te bezorgen en te verwennen, van het kamerpersoneel tot aan de kapitein! Nog één keer maken we ons op voor de laatste nacht aan boord. We laten ons in onze slaap letterlijk meevoeren op de golven en maken ons langzaam los van het prachtige Alaska.

ZATERDAG 27 SEPTEMBER 2014
Voor dag en dauw staan we op en genieten we nog eenmaal van het uitgebreide ontbijtbuffet. We nemen afscheid van onze cruisevrienden die we hebben leren kennen. We zouden elk bemanningslid wel persoonlijk willen bedanken maar dat is onbegonnen werk. Stuk voor stuk hebben zij ervoor gezorgd dat wij een onvergetelijke cruise hebben meegemaakt. Het ontschepen gaat in fases en heel relaxed. Ook daar staan medewerkers klaar om tot de laatste minuten van deze vakantie alles soepel te laten verlopen.
We hoeven niet lang te wachten op onze taxi die ons naar de luchthaven van Vancouver brengt. Tijdens onze terugvlucht worden we ‘s nachts boven Antarctica nog getrakteerd op Noorderlicht wat een prachtig en bijzonder spektakel is vanuit een vliegtuig! Een sprookjesachtige afsluiting van een prachtige cruise. Een cruise om nooit te vergeten. Een herinnering om te koesteren!

TIPS:
*Het is aan te bevelen om bij aankomst terug in Vancouver nog een hotelovernachting te nemen. Het is echt omschakelen om vanaf een relaxte cruise weer binnen een paar uur weer op een druk vliegveld te zijn.
*Excursies vooraf boeken bij het Reisbureau i.v.m. beschikbaarheid. Echter zijn aan boord de meeste excursies bij te boeken of om te zetten naar een andere excursie.
*Excursies kunnen nog in de haven geboekt worden bij particuliere bedrijven, maar het is raadzaam om te boeken bij HAL zelf. Het schip zal op u wachten als een excursie die bij de Hal geboekt is uitloopt (om welke reden dan ook). Het schip zal echter wel gewoon vertrekken als u te laat terugkomt van een excursie die niet bij de HAL is geboekt.

Holland America Line: bedankt voor de prachtige cruise, het comfort en de luxe aan boord.
Klooster Reizen Stadskanaal, en met name Renate en Femke: hartelijk dank voor het boeken van deze cruise, voor de voorbereidingen, de gezellige momenten en de goede service. Mede dankzij jullie kijken wij terug op een prachtige vakantie!

Arthur en Judith van Dooren

Vakantie Canada

Heeft u vragen over de beschreven reis naar Canada, of heeft u gewoon zin in een kopje koffie? Bezoek ons dan in Winschoten, Haren, Stadskanaal, Delfzijl of Hoogezand.

U kunt ons ook bellen of mailen, zie hiervoor onze contactpagina.