Heleen bezoekt Petra en de Dode Zee
- Blog_field_Bestemming Jordanië
- Categorie Rondreis
- Blog_field_Continent Midden-Oosten
Op 5 oktober 2021 vertrok Heleen (Winschoten) vanaf een regenachtig Schiphol naar Amman, de hoofdstad van Jordanië. Na een vlucht van ca. 4,5 uur, stap je zomaar een heel andere wereld binnen!
Wij lieten na het ontbijt de stad achter ons en vertrokken naar Ajloun Castle, op ongeveer 1,5 uur rijden van Amman. Dit 12e eeuwse kasteel ligt op een heuvel vanwaar je een prachtig uitzicht hebt over de wijde omgeving. We dwaalden rond in de kasteelgangen en verkenden de olijfboomgaarden rondom het kasteel. Indrukwekkend!
Nog indrukwekkender vond ik ons bezoek aan de Grieks-Romeinse stad Jerash, op ca. 45km ten noorden van Amman. De stad wordt ook wel het Pompeï van Jordanië genoemd, omdat het eeuwenlang onder een dikke laag zand verborgen lag. Over de geplaveide straten wandelden we langs de resten van tempels en kerken. De tempel van Artemis maakte de meeste indruk, prachtig!
Op de derde dag van onze reis lieten we Amman achter ons en gingen op weg naar ons hotel aan de oevers van de Dode Zee. Onderweg bezochten we Mount Nebo, de plek waar – volgens de overleveringen – Mozes uitkeek over het beloofde land. Op deze plek heb je een prachtig uitzicht over de omliggende heuvels. Je ziet in de verte de Dode Zee liggen, en aan de overkant daarvan de heuvels van Israël. We hadden geluk dat het nog wat vroeger in de morgen was, later op de dag wordt het heiïg en is het zicht niet meer zo helder.
Na dit bezoek reden we door naar de stad Madaba. In de byzantijnse kerk die we hier bezochten lag de Madaba Map. Dit is een uit mozaïek bestaande landkaart uit de 6e eeuw, met daarop een groot aantal heilige plaatsen en steden.
We hadden inmiddels wel trek gekregen, dus onze gids nam ons mee naar een Jordaanse familie die een soort huiskamerrestaurant runt in het centrum van Madaba. De gastheer en zijn vrouw ontvingen ons zeer gastvrij en trots. We brachten een toast uit met een glaasje araq (alcoholisch drankje met een anijssmaak). Daarna gingen we aan tafel en kregen een heerlijke “mezze”, allerlei kleine voorgerechtjes zoals hummus, pitabrood, salade, olijven etc., en daarna kwam het hoofdgerecht op tafel: de traditionele maqluba (letterlijk vertaald: ondersteboven).
Dit is een stoofpot met laagjes van rijst, groente en kip. Het gerecht suddert een paar uur, en als het gaar is wordt de pan ondersteboven gekeerd en zo geserveerd. We hebben er heerlijk van gesmuld!
We kwamen hierna met de bus rond 15.30u aan bij ons hotel aan de Dode Zee. Natuurlijk gingen we meteen naar het strand om een duik te nemen. Om het helemaal op de goede manier te doen moesten we ons eerst insmeren met Dode Zee-modder. Dit schijnt geneeskrachtig te werken en je huid wordt er heerlijk zacht van! Daarna liepen we het water in, dat was heerlijk warm. We lieten ons vallen en... bleven inderdaad drijven!
Heerlijk ontspannen dreven we in het water, een bijzondere ervaring. Zwemmen op je buik lukt niet, het water duwt je als het ware omhoog. Na ruim een half uur dobberen stapten we helemaal zen en met een heerlijk zacht perzikhuidje het strand weer op. De zon scheen en het was heerlijk warm, dus verplaatsten we ons naar één van de zwembadterrassen van het hotel en hebben nog even heerlijk kunnen relaxen met een lekker koel drankje voordat we aanschoven bij het dinerbuffet in het hotel.
Volgende stop: de roze stad Petra, misschien wel het hoogtepunt van onze reis!
Om alvast in de stemming te komen voor ons bezoek aan de wereldberoemde stad Petra morgen namen we een voorproefje door een bezoek aan “Little Petra”. Zoals al uit de naam op te maken valt is dit een kleine uitvoering van het grote Petra. We waren al enorm onder de indruk van wat we hier zagen aan kloven, rotsen en de in de rotswanden uitgehakte gevels, dus dat beloofde wat.
Hier wil ik ook naar toe! 
Op de ochtend van ons bezoek aan Petra ging de wekker om 5.45u!
Om 7.30u vertrokken we lopend vanaf ons hotel naar het Petra Visitor Centre, vanwaar je in de kloof komt die naar het hart van Petra leidt. Na ongeveer een half uur wandelen tussen gigantische rotswanden kwamen we op een open plek, en daar zagen we de Treasury (de Schatkamer), een werkelijk prachtige gevel uitgehakt in de rood/roze rotswand. Onvoorstelbaar om te zien met hoeveel oog voor detail dit is gemaakt! We wandelden rond op de open plek, waar je ook de mogelijkheid hebt om eten en/of drinken te kopen. Een ritje op een kameel behoort ook tot de mogelijkheden. Nu we er toch waren wilden we ook het Klooster zien, dit is het echte hoogtepunt van een bezoek aan deze stad. Niet alleen figuurlijk, maar zeker ook letterlijk: dit hoogtepunt ligt op een klim van 850 treden en je bent ongeveer 45 minuten onderweg. Onderweg naar boven kun je gelukkig op diverse punten iets te eten of drinken kopen. Af en toe waren er rechte stukken, je loopt dus niet letterlijk een trap met 850 treden op dus je kunt regelmatig even op adem komen in de koele schaduw
Tijdens de afdaling was het beduidend warmer en we waren blij dat we niet meer hoefden te klimmen. Op tijd van start gaan en goede schoenen zijn dus heel belangrijk voor een bezoek aan het Klooster.
Gelukkig konden we lekker uitrusten tijdens de busrit naar Aqaba, gelegen in het zuiden van Jordanië, aan de Rode Zee. We verbleven in het comfortabele Mövenpick hotel en na een heerlijk diner zochten we moe maar voldaan ons bedje op.
Na een goed ontbijt stapten we op de boot voor een heerlijke snorkeltrip op de Rode Zee. Na een mooie tour zetten we weer koers naar de wal en gingen we van boord, op naar ons volgende avontuur: een nachtje in een tent in de woestijn! We moesten een apart tasje meenemen voor de nacht met daarin spulletjes en (warme) kleding. Het kan behoorlijk koud worden in de woestijn. We sliepen in Wadi Rum, zonder telefonisch bereik of WiFi.
Na het lokale diner ter plaatse nam een Bedoeïen-gids ons te voet mee de woestijn in, en leerde ons hoe het Bedoeïen-volk vroeger navigeerde met behulp van de sterren.
Na een mooie wandeling kwamen we na een uur terug bij het kampvuur. Nog even gezellig kletsen en daarna doken we onze tenten in. Er hing een kaal peertje in onze tent die een klein beetje licht gaf. Toen we die uiteindelijk uitdeden heerste er totale duisternis, en stilte! Een bijzondere ervaring.
Onze laatste dag bracht ons terug naar Amman waar we een sightseeing tour deden. We hebben hier onder andere de citadel van Amman bezicht, met mooie opgravingen. Met prachtige ervaringen en herinneringen stapten we die avond terug in het vliegtuig naar Amsterdam.
TIPS:
- Zet je betaalpas op 'Wereldwijd'! Je kunt gel dpinnen op de luchthaven en in de meer toeristische plaatsen zijn ook genoeg pinautomaten.
- Beste reistijd: mei, juni, juli en september, oktober tot half november. Hiermee vermijd je de hitte van de zomer, en de kou en regen van de winter.
- Je kunt het water uit de kraan niet drinken in Jordanië. In vrijwel alle hotels staan gratis flessen water op de kamer. Als je een groepsreis boekt is het vaak mogelijk om flesjes bij te vullen in de bus.
- Hoewel Jordanië een islamitisch land is kunnen westerse vrouwen gewoon korte mouwen, jurkjes en korte broeken dragen. Echter op heilige plaatsen zoals moskeën dien je wel bedekkende kleding te dragen.
- Jordanië is heel geschikt voor een groepsreis, maar zelf rijden kan hier ook prima. De wegen zijn over het algemeen goed. Let wel op dat het in de steden chaotisch kan zijn, en dat de bewegwijzering soms alleen in het Arabisch is.
- Wil je een nachtje in de woestijn slapen (aanrader!), dan mag dit niet op eigen houtje. Je parkeert bij het bezoekerscentrum, en vanuit daar wordt je naar het kamp gebracht. Je hebt hierbij eenvoudige kampen, maar ook luxere 'glampings'.
